Uczniowie otrzymają szczegółowy program pikniku do zeszytów korespondencyjnych.

  Dokładnie 226 lat temu – 3 maja 1791 roku – Sejm Czteroletni uchwalił ustawę rządową, zwaną później Konstytucją 3 Maja.
  Konstytucję Majową uchwalono w czasach szczególnie trudnych dla Polaków. Schyłek XVIII w. przyniósł 3 rozbiory i utratę niepodległości na 123 lata.
   Ustawa zasadnicza była zapisana w 11 artykułach. Wprowadzała trójpodział władzy na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Gwarantowała prawo powszechnej wolności dla szlachty i mieszczaństwa. Regulowała ona zasady funkcjonowania władz państwowych oraz prawa i obowiązki obywateli Rzeczpospolitej Obojga Narodów.
   Jak czytamy we wstępie dokumentu, Konstytucja 3 Maja powstała „dla dobra powszechnego, dla ugruntowania wolności, dla ocalenia ojczyzny naszej i jej granic”.
   Choć krótko po uchwaleniu ustawy zasadniczej Rzeczpospolita przestała istnieć na mapie, Konstytucja Majowa była przez lata symbolem wolności, dumy narodowej i patriotyzmu.
   Dokument ten jest przede wszystkim odzwierciedleniem tradycji niepodległościowych państwa polskiego. Mimo rozbiorów Polski, pamięć o drugiej w dziejach świata konstytucji narodowej, pomagała podtrzymywać polskie dążenia do niepodległości. Rocznice jej uchwalenia były zawsze upamiętniane przez znajdującą się pod zaborami polską ludność.
   Z tej to okazji odbyła się uroczysta akademia przygotowana pod kierunkiem Pani  Marleny Surma – Bursztyn, Marty Giza – Balawajder oraz Anny  Maurer – Pasionek. Uczniowie klasy IV b i Zespół wokalny przypomnieli wszystkim fakty historyczne i okoliczności związane z uchwaleniem tej wielkiej konstytucji. Pani  dyrektor  przypomniała wagę  świąt  obchodzonych – zwłaszcza  Święta  Flagi  i  226 Rocznicy Uchwalenia Konstytucji 3-go Maja dla każdego Polaka.  Na  zakończenie podziękowała za przygotowanie uroczystości wszystkim zaangażowanym uczniom i nauczycielom.

„I Ty możesz zostać rycerzem” to lekcja historii  zaprezentowana przez grupę artystyczną „Rewita” 11 maja. Był to bardzo ciekawy pokaz. Uczniowie poznali historię od wczesnego średniowiecza, czyli V-IX wiek aż do wieku XVI. Dowiedzieli się, jaki powinien być rycerz: dobry, honorowy, odważny, szlachetny i uczciwy. Poznali opis ekwipunku i uzbrojenia rycerza lekkozbrojnego i ciężkozbrojnego. Usłyszeli o prawie panującym w średniowieczu i podziałach społecznych. Opowiadano  o torturach, wierzeniach i ich skutkach, kulturze średniowiecza, osiągnięciach cywilizacji i ich znaczeniu dla dzisiejszego świata. Każdy mógł przymierzyć zbroję i osobiście obejrzeć rekwizyty. Uczniom bardzo  podobają  się tego typu zajęcia.

   Marcin Janik „Yeti” – geograf, podróżnik i miłośnik gór; urodzony w Gorlicach w 1977 r., obecnie zamieszkały w Nowym Sączu; ukończył geografię na UJ w 2004 r., ale poznawaniem świata fascynuje się od dzieciństwa. „Moją przygodę z podróżowaniem rozpocząłem we wczesnej młodości od wędrówek po Beskidzie Niskim, gdzie spotkałem się z wtedy egzotyczną dla mnie kulturą Łemków.
   Następnie przyszedł czas na inne pasma beskidzkie i tatrzańskie granie, później swoje kroki skierowałem na połoniny Karpat ukraińskich i rumuńskich, i wciąż dalej i dalej…
   Tak mówi o sobie:"Zafascynowany ogromnymi przestrzeniami i najwyższymi górami świata, skierował  swoje kroki w stronę wnętrza Azji. Pierwszą daleką podróż odbył  w roku 2006  wraz z grupką znajomych nad jezioro Bajkał i do Mongolii. W następnych latach wraz z żoną przemierzył  wielkie przestrzenie Azji Środkowej i Chin, gdzie wędrował  po wymarzonych wcześniej potężnych górach Kaukazu, Tienszanu, Pamiru, Himalajów, Karakorum i Tybetu. Odwiedził też Etiopię, marokański Atlas, Andy peruwiańskie, wulkany Indonezji, a ostatnio mało znane góry al-Hadżar w Omanie.
    Górskim „włóczęgom” poświęca prawie każdą wolną chwilę. Oprócz egzotycznych wyjazdów szczególnie ceni  sobie wędrówki po ukochanych Karpatach, które przemierza o każdej porze roku pieszo, rowerem i na nartach. W przerwach między  podróżami chętnie dzieli  się swoimi wrażeniami prowadząc liczne prelekcje i pokazy podróżnicze. 8 maja 2017 roku gościł w naszej szkole i opowiadał o Indonezji.
   Siedemnaście tysięcy wysp rozmieszczonych na przestrzeni pięciu tysięcy kilometrów zamieszkują setki tysięcy gatunków roślin i zwierząt. Ćwierć miliarda ludności tego kraju, należącej do zupełnie różnych grup etniczno – kulturowych, używa kilkuset różnych języków i narzeczy. Każda wyspa ma swój odrębny, niepowtarzalny charakter. W krajobrazie wielkich, jak i małych wysp dominują wyniosłe stożki wulkaniczne, często z malowniczą smużką dymu, porośnięte wspaniałą tropikalną roślinnością, wśród której żyją niesamowite zwierzęta. Wyspy otaczają rafy koralowe, wśród których pływają miliony bajecznie kolorowych ryb. „Niestety, w tym „tropikalnym raju” coraz bardziej wyraźny jest destrukcyjny wpływ współczesnej cywilizacji. Ogromne przeludnienie powoduje zagładę unikatowej przyrody, lasy tropikalne znikają w szybkim tempie ustępując miejsca uprawom palmy olejowej, postępuje zanieczyszczenie środowiska, kraj tonie w śmieciach, a natężenie ruchu i hałas w przeludnionych metropoliach są dla nas nie do zaakceptowania. Miejsca turystyczne ulegają postępującej komercjalizacji, ceny wzrastają lawinowo, a wszechobecne oszustwa i agresywna nachalność tubylców powodują, że podróżowanie po Indonezji staje się „drogą przez mękę” tak mówił do uczniów podróżnik.