Msza Święta na zakończenie roku szkolnego w czwartek  o godz. 18.00.
Apel na zakończenie roku w szkole w piątek 23.06.2017 godz. 9.00 na sali gimnastycznej.

 16 czerwca 2017 roku, w 18. rocznicę kanonizacji swojej Patronki Świętej Kingi społeczność żegocińskiej podstawówki obchodzi Święto Szkoły. W tym roku trochę wcześniej, bo 13 czerwca 2017 r.  uczniowie, nauczyciele i pracownicy ustawili się w korowód, który prowadziła Święta Kinga (Magdalena  Kaszuba) z orszakiem i sztandar szkoły od szkoły do kościoła parafialnego, gdzie o godzinie 9.00 w czasie Mszy św. celebrowanej przez ks. Marcina Łazarza dziękowano za opiekę Patronki w czasie całego roku szkolnego nad uczniami, nauczycielami, pracownikami i rodzicami. 
   W czasie Mszy Św. zabrzmiały piękne pieśni ku czci św. Kingi wykonane przez zespół wokalny prowadzony przez Panią Annę Maurer - Pasionek, a czytania, psalmy i modlitwę powszechną poprowadzili uczniowie klasy VI. Ks. Marcin w kazaniu przypomniał zebranym ważniejsze fakty historyczne z życia patronki i wskazał na konieczność naśladowania Św. Kingi, która jest postacią ponadczasową. Po Mszy św. wszyscy wrócili do szkoły, aby nauką i pracą  uczcić swoja patronkę.
Następnego dnia 14 czerwca 2017 r. wszyscy  wsiedli do autokarów i pojechali do Sandomierza, gdzie przez cały dzień zwiedzali to piękne miasto związane z życiem Św. Kingi.  Uczniowie zwiedzali Ratusz, podziemia ratusza, Bramę Opatowską, zbrojownię, wąwóz, Katedrę, kościół św. Jakuba, Świat Ojca  Mateusza, rynek. Odbyli także rejs statkiem  „Syrenka” po Wiśle.  Założeniem świąt szkoły jest  bowiem poznawanie miejsc związanych z życiem Patronki. 
   Trzy lata temu cała szkoła była w Starym Sączu, gdzie znajdują się relikwie Świętej, dwa lata temu w Kopalni Soli w Bochni, rok temu w Kopalni Soli w Wieliczce, a za rok udadzą się w Pieniny, gdzie Św. Kinga przebywała jakiś czas i posiadała zamek z pięknym ogrodem różanym. 
   Wszyscy uczestnicy wrócili z wyprawy bardzo zadowoleni, gdyż Sandomierz to piękne  miasto.

W minioną  sobotę 27 maja 2017r. na boiskach przyszkolnych  naszej szkoły odbył się Piknik Rodzinny, w którym uczestniczyło  bardzo wiele osób,  zorganizowany przez Radę  Rodziców  przy współpracy nauczycieli i przyjaciół szkoły.
Pogoda była wspaniała toteż zabawa była przednia. Po oficjalnym przywitaniu gości: Pana Wójta  Gminy Jerzego  Błoniarza,  Ks. Proboszcza Bogusława Pasierba, komendanta OSP Żegocina Jana Mroza przez  dyrektora  szkoły Annę  Rogala  i  przewodniczącą  Rady  Rodziców Panią Jolantę  Smolarską rozpoczęły się dwudziestominutowe  występy  dzieci: wiersze, piosenki i tańce.
Potem już super zabawa  w dmuchanych zamkach i na trawniku boiska.  Straż  Pożarna  przygotowała ciekawe miasteczko strażackie dla dzieci, które cieszyło się ogromnym powodzeniem. 
Dzieci i rodzice mogli wziąć udział w konkurencjach: stara fotografia, sztuka nowoczesna, hulaj dusza, wędkarstwo, ciężka robota, ulubiony sport Kanadyjczyków,  konkurs recytatorski.
Około 17.00 odbywały się konkurencje olimpijskie : siatkówka, narciarstwo klasyczne, rzut. Mamy rozegrały mecz z córkami w kręgle, a ojcowie z synami w piłkę nożną. Wszyscy walczyli dzielnie. Udział w zabawach i konkurencjach nagradzany był przez organizatorów  drobnymi upominkami. Uczestnicy pikniku mogli wymasować ciało i pomalować twarz albo paznokcie. Rodzice przygotowali  duży wybór ciast, a kiełbasa z rożna smakowała doskonale.
Piknik trwał do godziny 19.00. Zakończyła go zabawa taneczna oraz wypuszczenie balonów i motylków, które dzieci mogły zabrać do domu. Dyrektor szkoły  serdecznie dziękuje  wszystkim którzy włączyli się w przygotowanie tej wspaniałej imprezy  oraz uczestnikom, którzy tak cudownie bawili się na tym Święcie Rodziny.

Uczniowie otrzymają szczegółowy program pikniku do zeszytów korespondencyjnych.

„I Ty możesz zostać rycerzem” to lekcja historii  zaprezentowana przez grupę artystyczną „Rewita” 11 maja. Był to bardzo ciekawy pokaz. Uczniowie poznali historię od wczesnego średniowiecza, czyli V-IX wiek aż do wieku XVI. Dowiedzieli się, jaki powinien być rycerz: dobry, honorowy, odważny, szlachetny i uczciwy. Poznali opis ekwipunku i uzbrojenia rycerza lekkozbrojnego i ciężkozbrojnego. Usłyszeli o prawie panującym w średniowieczu i podziałach społecznych. Opowiadano  o torturach, wierzeniach i ich skutkach, kulturze średniowiecza, osiągnięciach cywilizacji i ich znaczeniu dla dzisiejszego świata. Każdy mógł przymierzyć zbroję i osobiście obejrzeć rekwizyty. Uczniom bardzo  podobają  się tego typu zajęcia.

   Marcin Janik „Yeti” – geograf, podróżnik i miłośnik gór; urodzony w Gorlicach w 1977 r., obecnie zamieszkały w Nowym Sączu; ukończył geografię na UJ w 2004 r., ale poznawaniem świata fascynuje się od dzieciństwa. „Moją przygodę z podróżowaniem rozpocząłem we wczesnej młodości od wędrówek po Beskidzie Niskim, gdzie spotkałem się z wtedy egzotyczną dla mnie kulturą Łemków.
   Następnie przyszedł czas na inne pasma beskidzkie i tatrzańskie granie, później swoje kroki skierowałem na połoniny Karpat ukraińskich i rumuńskich, i wciąż dalej i dalej…
   Tak mówi o sobie:"Zafascynowany ogromnymi przestrzeniami i najwyższymi górami świata, skierował  swoje kroki w stronę wnętrza Azji. Pierwszą daleką podróż odbył  w roku 2006  wraz z grupką znajomych nad jezioro Bajkał i do Mongolii. W następnych latach wraz z żoną przemierzył  wielkie przestrzenie Azji Środkowej i Chin, gdzie wędrował  po wymarzonych wcześniej potężnych górach Kaukazu, Tienszanu, Pamiru, Himalajów, Karakorum i Tybetu. Odwiedził też Etiopię, marokański Atlas, Andy peruwiańskie, wulkany Indonezji, a ostatnio mało znane góry al-Hadżar w Omanie.
    Górskim „włóczęgom” poświęca prawie każdą wolną chwilę. Oprócz egzotycznych wyjazdów szczególnie ceni  sobie wędrówki po ukochanych Karpatach, które przemierza o każdej porze roku pieszo, rowerem i na nartach. W przerwach między  podróżami chętnie dzieli  się swoimi wrażeniami prowadząc liczne prelekcje i pokazy podróżnicze. 8 maja 2017 roku gościł w naszej szkole i opowiadał o Indonezji.
   Siedemnaście tysięcy wysp rozmieszczonych na przestrzeni pięciu tysięcy kilometrów zamieszkują setki tysięcy gatunków roślin i zwierząt. Ćwierć miliarda ludności tego kraju, należącej do zupełnie różnych grup etniczno – kulturowych, używa kilkuset różnych języków i narzeczy. Każda wyspa ma swój odrębny, niepowtarzalny charakter. W krajobrazie wielkich, jak i małych wysp dominują wyniosłe stożki wulkaniczne, często z malowniczą smużką dymu, porośnięte wspaniałą tropikalną roślinnością, wśród której żyją niesamowite zwierzęta. Wyspy otaczają rafy koralowe, wśród których pływają miliony bajecznie kolorowych ryb. „Niestety, w tym „tropikalnym raju” coraz bardziej wyraźny jest destrukcyjny wpływ współczesnej cywilizacji. Ogromne przeludnienie powoduje zagładę unikatowej przyrody, lasy tropikalne znikają w szybkim tempie ustępując miejsca uprawom palmy olejowej, postępuje zanieczyszczenie środowiska, kraj tonie w śmieciach, a natężenie ruchu i hałas w przeludnionych metropoliach są dla nas nie do zaakceptowania. Miejsca turystyczne ulegają postępującej komercjalizacji, ceny wzrastają lawinowo, a wszechobecne oszustwa i agresywna nachalność tubylców powodują, że podróżowanie po Indonezji staje się „drogą przez mękę” tak mówił do uczniów podróżnik.